
De sneeuw kust de vrijwel uitgestorven gewaande homo ludens wakker. En wat doet die mens dan? Hij speelt met poppen!
Stel je voor dat je ergens doorheen gegooid wordt. Vanaf een grote hoogte, zo hoog dat je de grond niet kan zien. Door een luik, een gat, een deur? Dat weet je niet. Maakt ook niet uit. In het begin hang je nog even aan een draadje maar dat wordt al gauw doorgesneden. Je begint te vallen. Steeds sneller en sneller. Je raakt in paniek. Dit kan niet goed gaan. De wind suist door je haren. Je schreeuwt, krijst, huilt. Je laat alles lopen maar je kan het niet stoppen. Lees verder Ukvaes nr 32 Vallen
Ik duwde de kruiwagen voor me uit de helling op. Hij was halfvol geladen met verhalen. Aan de kant van de weg stonden er nog veel meer. Sommigen al af, anderen slechts suggesties, een paar zinnen, een begin of een mogelijk einde. Lees verder Ukvaes nr 31 Een kruiwagen vol
Een leeg vel, snel woorden erop plempen, kikkers in de sloot plonzen, de regen valt maar niet hier. Hier is het benauwd. Binnen en buiten. In mijn lijf en daarbuiten. Een sprookje zonder end, een figuur zonder lijnen. Een tekening zonder vel. Een komkommer zonder smaak. Lees verder Ukvaes nr 30 Een leeg vel
In mijn hoofd huizen stemmen, ze schreeuwen in mijn oor, kruipen door mijn schedel, spreken met mijn tong, praten in mijn slaap. Lees verder Ukvaes nr 29 Onverklaarbaar bewoond
(Onderstaand verhaaltje had ik ingezonden voor een wedstrijd. Niet gewonnen helaas, wel bij de beste 20 (van de ruim 200) geëindigd. De opdracht was een verhaal over de strijd tussen mens en natuur, en er moest een zwarte kraai in voorkomen.) Lees verder Ukvaes nr 28 Picture this
Omdat ik helaas, helaas niet gewonnen heb in de 55woordenwedstrijd hieronder een van mijn bijdragen. Lees verder Ukvaes nr 27 Schaapskleren
Niet dat mijn roman al af is, dat duurt nog wel even, maar omdat uitgevers vrijwel nooit iets uitgeven van iemand die nog totaal onbekend is tenzij het een geniaal werk betreft is mijn eerste plan om een geniaal boek te schrijven. Plan B is om naamsbekendheid te verkrijgen door onder andere het meedoen en winnen van verhalenwedstrijden. Lees verder 55 woorden wedstrijd
Ik graai naar de laatste flarden van mijn droom maar hij is al weg, voorgoed opgeborgen in de verste hoekjes, de donkerste krochten van het geheugen. Niet noodzakelijkerwijs mijn geheugen maar wel zeker in het universele geheugen waar alles bewaard wordt sinds het begin der tijden. Lees verder Ukvaes nr 26
Op de perrons zijn rookzones ingesteld, wel binnen de lijntjes blijven. Lees verder Ukvaes nr 25 In rook opgaan